L-apoloġija

Abstract

Bnedmin kbar, nies ta' spirtu qaddis, għalliema u għorrief iżejnu lill-umanità b 'għemilhom, bi ħsibijiethom u bi kliemhom. Sokrates jasal u jsib postu fil-kumpanija ta' dawn permezz ta' leħen il-ħabib tiegħu Platun. Donnu li f'apoteosi ta' l-ironija (mill-grieg "eirein": jitħaddet, jitkellem) jagħżel lijerħi 'l ħaddieħorjitkellem għalih, eżattament il-maqlub ta' li jiġri f'din l-Apoloġija, din id-difiża li hu jagħmel tiegħu nnifsu bi kliemu stess. B 'hekk f'waqt wieħed Sokrates jitkellem u ma jitkellimx u jiskot, fis-sens tal-bniedem li, quddiem il-mewt, jidħol fis-skiet tiegħu nnifsu ... il-bniedem !'siktu. Ir-raġuni, f'Sokrates, issib is-skiet tant elokwenti tagħha. F' din l-Apoloġija Sokrates jixhed li hu l-qaddej t 'Alla u juri ċar u tond kifreħa r-rieda tiegħu tkun ir-rieda t'Alla. Imma fl-istess nifs huwajagħtina d-dehra tiegħu tal-ħajja tal-bnedmin u jinseġ fiha l-ħajt tad-deheb, id-daħq u l-umoriżmu li jnaddaf u jħoll il-qlub. Ħajtu, Sokrates. jużaha biex iħeġġeġ u jrawwem l-aqwa fil-bniedem u }irnexxilu b 'hekk jixħet is-sisien tas-soċjetà kif nafuha (madwar il-Mediterran u lil hemm minnu) dawn l-aħħar elfejn sena. Sokrates qatt ma jikkundanna, qatt ma jmaqdar. Meta joħodha, joħodha kontra l-injoranza u l-kupidità; qatt kontra l-bniedem. BI-Apoloġija, Platunjaqta 'ċ-ċavetta li tiftaħ il-bibien tat-tiġdid, b 'tali mod li nsibu l-istudju tax-xogħlijiet tiegħu fil-qalba ta' kull rinaxximent li seħħ kemm fid-dinja Għarbija u kemm fl-Ewropa s'issa. [Daħla minn Michael Zammit.]